Kamp 2019-I

Aan het einde van de regenboog, langs wellicht vurig of gevaarlijk rood , vrolijk of l/royaal oranje , boos of zonnig  geel, onschuldig of natuurlijk groen, hemels of blunderend blauw, in jeans of als de nacht zo indigo en uitkomende bij het geestverruimende of het polderende violet, wat hoop jij daar aan te treffen?

​

De regenboog, zo schittert hij aan de hemel, zo is hij weer verdwenen... Vaak alleen, soms zelfs meerdere tegelijkertijd. Soms voor de ene zichtbaar terwijl de ander slechts regen waarneemt. Zo’n prachtige kleurenboog als een hemels groot cadeau. Maar ongrijpbaar... net zo ongrijpbaar als die pot met goud aan het einde van de regenboog die nog nooit gevonden is.

​

Volkeren hebben door de eeuwen heen allerlei betekenis gegeven aan de regenboog. Bifröst, de vlammende regenboogbrug uit de Noorse mythologie die de aardse wereld met de wereld van de goden verbindt. De Australische Aboriginals zagen de regenboog als een slang die de schepper was van alle het aardse. De Chinezen twijfelden over de goede bedoelingen van de regenboog maar inmiddels is het ook daar positiever beladen en een symbool van bruiloften geworden. De regenboog spreekt altijd tot de verbeelding.

​

Zullen wij dit Folkcamp gezamenlijk een schitterende regenboog creëren en er onze eigen invulling aangeven? Een regenboog van kleurrijke dans en muziek, gezang en geknutsel, lekker eten en alles wat ertoe bijdraagt dat we na een week weer op huis aan zullen gaan en de herinneringen als een pot met goud in gedachten zullen koesteren.